Lotte van zomeren | Deel 4

Hoi!  Ik ben Lotte van Zomeren. In deze serie laat ik je meekijken in mijn leven als neurodivergente, biseksuele, polyamoreuze vrouw. Zin om wat taboes te doorbreken? Ik ook, dus hier gaan we!

Lotte! We gaan donderdag iets leuks doen! Ik houd lachend mijn telefoon een beetje van mijn oor. Het volume van de stem van Isa gaat, gelijkwaardig aan haar enthousiasme, omhoog zeg. Of er misschien al iets in mijn agenda staat, lijkt voor Isa ook totaal niet relevant op dit moment. Lot, we gaan naar een poly-avond!

Ik krijg ter plekke allerlei visioenen. Ik zie van alles voor me. Van parenclubs en swingersfeesten, tot hippies die met alleen een bloemenkrans om hun hoofd, naakt en high rond een vuur dansen. Even voor de goede orde: ik heb niets van dit alles ooit meegemaakt. Dus waar die beelden vandaan komen, I don’t know.

Nou, vertel! Het blijkt te gaan om een debatpodium, waar een avond georganiseerd wordt met als thema polyamorie. Er zullen zo’n 250 mensen aanwezig zijn. Het programma zal bestaan uit een panel met ervaringsdeskundigen met allerlei verschillende achtergronden en invalshoeken. Er zal muziek en kunst zijn. Na afloop kan je nog even een drankje blijven drinken. Dit klinkt gaaf, dus ik zeg gelijk toe. In mijn agenda kijken doe ik straks wel even.

Die donderdag slaan toch even de zenuwen toe. Ik heb dat vaker als ik niet precies weet wat ik kan verwachten. Eerder vertelde ik je, dat mijn opvoeding zeer streng en christelijk was. Het voelt even alsof ik iets slechts ga doen. En ook een beetje alsof ik hier misschien niet mag zijn. Ik ben er tenslotte nog niet helemaal uit of ik echt polyamoreus ben. Wat als er ineens iemand heel directe vragen gaat stellen?

Al mijn gepieker stopt op het moment dat ik de kerk binnenloop. Je leest het goed: een kerk waarin zich vanavond meer dan 250 ruimdenkende, polyamoreuze mensen hebben  verzameld. Ik vind dat wel extra cool punten voor deze avond hoor! In het middendeel van de kerk zie ik rijen stoelen en een podium. Aan de zijkanten van die echte kerkbanken. De prachtige glas in lood ramen maken het plaatje compleet. Ik voel de geschiedenis van deze plek bijna. Het voelt plechtig en verwelkomend tegelijk. De ruimte vult zich met het geroezemoes van stemmen. Isa en ik vinden een mooi plekje ergens in het midden.

Het programma is geweldig. De panelleden zijn zo ontzettend openhartig. Onder begeleiding van een psycholoog, delen ze heel vrij over hun ervaringen en uitdagingen. Hoe open je je relatie? Hoe ga je om met gevoelens van jaloezie in een polyamoreuze relatie? Wat zijn de praktische dingen waar je tegenaan loopt? Wist je bijvoorbeeld dat je geen gedeelde bankrekening kan openen als je met drie gelijkwaardige partners woont? Onze maatschappij is gewoon niet ingericht op relaties tussen meerdere partners. Ik zuig alle informatie gretig op.

Er is ook ruimte voor kunst, muziek en een beetje dansen met z’n allen. Ik voel me meer en meer op mijn gemak. Als het programma afgelopen is, bestellen we een drankje aan de bar. Isa komt een bekende tegen en stelt haar aan mij voor. Lauren vertelt dat zij een gebroken hart heeft. Haar partner heeft hun relatie verbroken. Terwijl Isa hierop reageert, komt er een man aanlopen. Hij slaat zijn arm om Lauren heen en trekt haar naar zich toe. Hier mop, ik heb een drankje voor je gehaald. Lauren legt liefdevol haar hoofd op zijn schouder. Hi, ik ben Ruud. Ik ben de man van Lauren. Ze heeft een beetje een gebroken hart, dus ik moet even extra lief voor haar zijn.

Ik knipper even verbaasd met mijn ogen (Mijn gezicht mengt zich altijd zeer graag en expressief in van alles en nog wat). Het gesprek kabbelt nog even verder. Als Lauren en Ruud hun jas gaan pakken, moet ik het toch even checken bij Isa. Dus zij heeft liefdesverdriet en wordt getroost door haar man? Isa knikt instemmend. Alsof dit gewoon de normaalste zaak van de wereld is. En misschien zou het dat ook gewoon moeten zijn? Ik vind het zo ontzettend lief(de).

Even later lopen we de kerk uit. Het is laat en we moeten nog een stuk lopen naar huis. Ik ben moe en heb ook best honger. Maar mijn hart voelt warm en vol. Ik sla mijn arm om mijn lieve vriendin heen en zo lopen we een tijdje zwijgend verder. Weet ik nu zeker dat ik polyamoreus ben? Weet je… dat maakt me nu eigenlijk niets uit. Wat ik wel zeker weet, is dat ik me veilig en thuis voelde in deze groep. En dat is iets wat ik al een hele lange tijd, niet meer gevoeld heb.

O ja! Die match met Tim loopt nog wel lekker op Tinder. Ik vertel het je de volgende keer!

Tot de volgende!

Liefs,

Lotte